U godini obeležavanja stogodišnjice od početka prvog svetskog rata, u Kuli Nebojša na Donjem gradu Beogradske tvrđave, 5. decembra 2014. godine održan je multimedijalni program “Terezin – beskonačno vreme u tišini”.

Pomoću vizuelnih efekata i scenografije prikazan je prostor tamnice u Terezinu u Češkoj, u kojoj je robijao i umro Gavrilo Princip, kao njen najpoznatiji zatvorenik. Osim njega, tu su boravila i druga dva atentatora: Nedeljko Čabrinović i Trifko Grabež, sva trojica od 5. decembra 1914. godine. Ambijentalna instalacija i audio vizuelni rad u aneksu i na prvom nivou Kule Nebojša poslužili su kao „scena“ za povezivanje dve političke tamnice: Kule Nebojša, koja je u XVIII i u prvoj polovini XIX veka predstavljala “mračni simbol Beograda”, i najpoznatije češke tamnice (kasnije koncentracioni logor) u kojoj je, između ostalih, stradao i Princip.

Ambijent tamnice, muzika rađena za ovaj program (dizajn zvuka: Zoran Jerković), glumci Ivan Zarić, Miloš Milić i Miloš Petrović i igrač Luka Lukić, “uveli su publiku u Terezin” i pružili joj nesvakidašnje iskustvo.

Program je realizovalo Javno preduzeće “Beogradska tvrđava”, uz podršku “Dunavfesta”, zahvaljujući sredstvima Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije. Autor multimedijalnog performansa je reditelj Nebojša Bradić.

– Od 5. decembra 1914. sam u Kaznenom zavodu u Terezinu. Čitavo vreme u ćeliji. Nema nade. Bila bi ludost da se nadam. Priznajem: pre mesec dana sam pokušao samoubistvo, hteo sam da se obesim o peškir. Najedanput ideja da se obesim. Da sam imao priliku to bih i učinio. Nema sigurnog sredstva za samoubistvo. “Čekati do kraja i tada…”
– Gavrilo Princip –