Najznačajniji deo naselјa, u priobalјu, obuhvaćen je bedemima Donjeg grada. Naselјavanje ovog prostora započeto je još u antičko doba, kada je uzan pojas obale bio uokviren bedemima. Na približno istom prostoru podizane su kuće i u razdoblјima srednjeg veka. Međutim, formiranje donjogradske zaravni i uobličavanje utvrđenog naselјa na prostranom platou izvršeno je tek početkom 15. veka, u vreme despota Stefana Lazarevića. Time je staro, zapadno podgrađe, sa pristaništem za vojne lađe, dobilo isklјučivo vojnu funkciju, usko povezanu sa odbranom zamka.

Slično Gornjem gradu, podgrađe je takođe imalo četiri kapije. Glavna, istočna kapija vodila je prema delu naselјa na današnjem Dorćolu, druga kapija nalazila se na istom bedemu, ali niže, prema reci i vodila je ka spolјnom pristaništu, dok su na priobalnom bedemu postojale dve kapije, čiji se položaj može samo približno odrediti.

U Donjem gradu bile su smeštene sve najvažnije institucije despotove prestonice. Tu se nalazio Saborni hram Beograda, Crkva Uspenja Bogorodice, sa rezidencijom beogradskog mitropolita u svom kompleksu, a u centru naselјa postojala je i katolička crkva, verovatno na mestu kasnijeg franjevačkog samostana. U to vreme ovo je bio najgušće naselјen deo grada, sa kućama trgovaca i zanatlija ne samo iz Srbije, već i iz gradova u Ugarskoj i Primorju, pre svega iz Dubrovnika.

Nakon turskog zaposedanja Beograda 1521. godine, Crkva Uspenja Bogorodice pretvorena je u džamiju sultana Sulejmana. Već 30. avgusta, dan po zauzimanju grada, sultan osvajač ovde je klanjao džuma namaz – glavnu islamsku molitvu petkom. Oko džamije nikle su mahale i podignuta brojna zdanja – karavansaraj sultana Sulejmana, hamam, kasarne i ambari, a u blizini istočne kapije nalazila se i kovnica novca.

Austrijska rekonstrukcija tvrđave takođe je predviđala izgradnju velikih objekata, među kojima su pre svega arsenal, artilјerijska kasarna, magacini za smeštaj baruta, kao i zgrade za čuvanje hrane sa pekarom. Istu namenu sva ova zdanja zadržala su i u narednom, osmanskom razdoblјu, sve do 1867. godine, kada turska vojska napušta Srbiju.