Arheološkim istraživanjima otkriven je deo mermernog nadvratnika mitropolitske crkve Uspenja Bogorodice sa ktitorskim natpisom despota Stefana Lazarevića. Sem natpisa nije pronađen nikakav drugi ostatak crkve koja uništena početkom treće decenije XVIII veka. U neposrednoj blizini crkve nalazila se prostrana srednjovekovna građevina – palata, za koju je arheološkim istraživanjima vršenim od 1985. godine utvrđeno da potiče iz despotovog vremena. Ova palata pripadala je kompleksu Mitropolitskog dvora i uništena je u požaru prilikom turskog zaposedanja grada 1521. godine.

Najznačajniji hram srednjovekovnog Beograda od kog, nažalost nema više očuvanih tragova. Ne znamo pouzdano vreme nastanka ove crkve. Ostalo je zabeleženo da je ovaj hram 1315. godine pohodila kralјica Simonida, mlada žena kralјa Milutina, da bi se poklonila čudotvornoj ikoni Presvete Bogorodice, najvećoj gradskoj svetinji. U vreme kralјa Dragutina crkvu pominje i Danilo Drugi, opisujući je kao veliku sabornu mitropolitsku crkvu. Verovatno je bila trobrodna bazilika, sa velikom kupolom.

Početkom 15.veka, izabravši Beograd za svoj prestoni grad, despot Stefan Lazarević je crkvu zatekao u oronulom stanju. Nјegovim trudom crkva je obnovlјena i dograđena. Podatak o ovom ktitorskom delu imamo zahvalјujući podacima Konstantina Filozofa, biografa despota Stefana Lazarevića. On nam daje podatke o ikonama i drugim svetinjama koje su krasile unutrašnjost crkve, među kojima su, pored čudotvorne ikone Bogorodice, nalazile i mošti Svete Petke i Svete carice Teofane, koje su ovde dospele posle turskog osvajanja Bugarske. U crkvi su se nalazile i ikone dvanaest apostola, po šest sa svake strane, kao i relikvijar sa rukom

Svetog cara Konstantina, koji se sada nalazi u riznici moskovskog Kremlјa. Podatak o toj obnovi bio je zapisan na delu portala, koji je srećnim sticajem okolnosti otkriven u gomili obrušenog kamena.